Het rode eiland is nog niet toeristisch, dat heeft zo zijn voor- en nadelen. De ongerepte natuur is uniek, maar het land heeft matige tot geen infrastructuur. Dit maakt het doorreizen een heel stuk lastiger en vooral vermoeiender. Backpacken zoals in Azië is haast onmogelijk. Zoals de meesten, kiezen wij ervoor om de reis samen te plannen met een lokale gids en een chauffeur die twee weken met ons rondtrekken. Zij regelen ook de overnachtingen en het ontbijt. Toch wel een nieuwe reiservaring. Wij hebben ongeveer 850 euro betaald, inclusief gids, chauffeur, overnachtingen en ontbijt. Vliegtuigtickets zijn nog apart te boeken.

TIP: Om het goedkoper te maken kan je ook kiezen voor één persoon die zowel je chauffeur als je gids is.

Grappige anekdote: wij deden de reis met Frank, of beter gezegd Giordano Jaomalaza. Hij past zijn naam aan om het de toeristen gemakkelijk te maken. Frank is zeker een aanrader voor jonge toeristen. Omdat hij zelf nog maar rond de 30 jaar is, paste hij perfect in onze groep. Onze chauffeur was de oudere, maar zeer ervaren Bruno. Ondanks dat hij al lang op pensioen mocht, kan Bruno geen afstand nemen van zijn 4×4. Hij sliep er zelfs elke avond in! Dit maakte wel dat hij zijn auto door en door kende. Wij hebben ons op geen enkel moment onveilig gevoeld, integendeel! Bruno was een top-chauffeur! Wie interesse heeft in Frank of Bruno kan contact opnemen via Facebook: https://www.facebook.com/giordano.jaomalaza

 

TIPS: Bij aankomst in Madagaskar moet je een paspoort hebben dat minstens nog zes maanden geldig is na terugkeer. Een visum kan je op de luchthaven zelf kopen voor ongeveer 25 euro. Verder worden malaria pillen aangeraden en is Ariary de lokale munt. De beste reistijd is van mei tot en met oktober.

Een beetje Malagassisch:

  • Hallo = salam
  • Dag = veluma
  • Dank u = misautra betsaka

Bevolking

Het was een tijdje onduidelijk, maar de Madagassische bevolking is een mix van Indonesiërs, Maleisiërs, Arabieren en Afrikanen. In Madagaskar spreekt men voornamelijk Malagasi (waarvan er veel verschillende dialecten bestaan) of Frans. Van dat Frans hebben wij wel maar weinig gemerkt. In totaal wonen er ongeveer 25 miljoen mensen in Madagaskar, waarvan er maar liefst 2 miljoen in de hoofdstad Tana wonen. School is verplicht van 5 tot 12 jaar. Nadien gaan kinderen naar het secundair (in 3 jaren) tot 15 jaar. De beste manier om de lokale bevolking te ontmoeten is trekken door het centrale hoogland. Tussen de heuvels en rijstvelden passeerden we dagelijks verschillende pittoreske dorpjes met charmante strooien hutjes en spelende kinderen langs de kant. Zoals vaak zijn het de ontmoetingen met de mensen die de indruk nalaten.

Eetcultuur 

De eetcultuur in Madagaskar is zeer simpel: je hebt de keuze tussen zeboevlees, vis of kip. Je vindt bijna nergens groenten of salades. De meeste schotels worden voorzien van rijst. Vanwege de hygiëne en het water waarmee groenten worden gewassen is het vaak niet betrouwbaar om dit te eten. Het mag toegegeven worden: de reisdiarree is bij geen één van ons 4 uitgebleven, dus voorzie je van de nodige medicatie.

Salut les Vazahas 

‘Salut les vazahas’, dit zinnetje spreekt boekdelen als je terugkomt van een reis naar Madagaskar. Doordat het eiland nog niet toeristisch is, zijn veel dorpelingen en vooral de kinderen gefascineerd door het zien van ‘vazahas’. Het woord ‘Vazaha’ betekent namelijk ‘blanke’. Je wordt hier door jong en oud (voornamelijk jong) aangesproken als ‘hey blanke’. In het begin hadden we uiteraard niet door wat dit betekende en zeiden we vriendelijk tegen iedereen hetzelfde terug, waarna er wel een paar keer vreemd werd gekeken (lacht). Enkele keren begon er zelfs een kind te huilen als ze ons zagen, gewoon omdat het nog nooit een blanke had gezien. Opmerkelijk, toch?

Wil je ons avontuur verder volgen? Lees dan zeker onze blogposts over het binnenland en eilandhopping!